Ο Σύλλογος Διχωριτών Δωρίδος ¨Η Αγία Παρασκευή 1936¨ αποχαιρετά με θλίψη και
σεβασμό την συγχωριανή μας ΜΑΡΙΑ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΤΤΙΧΗ συγγραφέα του
βιβλίου ¨ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ – ΚΩΣΤΑΡΙΤΣΑ (ΔΙΧΩΡΙ) ΟΡΕΙΝΗΣ ΔΩΡΙΔΑΣ¨ ένα μεγάλο
¨χρονικό¨, ένα ανάγνωσμα νοσταλγικής συγκίνησης για τα τέκνα της Κωστάρτσας.
Σύντομο βιογραφικό:
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
μετεκπαιδεύτηκε στο Hunter College και στο Columbia University της Νέας Υόρκης.
Δίδαξε σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης στην Νέας Υόρκη, Λευκωσία και Ελλάδα και
αφυπηρέτησε με το βαθμό της Γυμνασιάρχη. Ήταν μέλος της Εθνικής Εταιρείας των
Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής
Εταιρείας Αισθητικής και Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Γυναικείας Μορφωτικής
Ομοσπονδίας (Ελληνικού τμήματος). Δημοσίευσε πλήθος επιστημονικών και
λογοτεχνικών εργασιών σε εφημερίδες και περιοδικά. Βραβεύτηκε με το Α΄ Βραβείο
διηγήματος σε διαγωνισμό του περιοδικού ¨Απόδημος Ελληνισμός¨ της Νέας Υόρκης
και με το Α΄ βραβείο ταξιδιωτικού της Εθνικής Εταιρείας Λογοτεχνών Κύπρου.
Εξέδωσε τα βιβλία: 1.Το παιδί κι΄ εμείς (παιδαγωγικό), Αθήνα 1962, 2.Λυρικά
Ξεσπάσματα (ποίηση),Αθήνα 1962, 3.Σεμέλη (ποίηση) Λευκωσία 1969, 4.Φωτεινή
Πορεία (ταξιδιωτικό της Κύπρου) Λευκωσία 1970, 5.Μέτρον Ισορροπίας. Η
κληρονομιά του Ελληνικού Πολιτισμού στο Δυτικό κόσμο (δοκίμια) Λευκωσία 1972.
6. Αίθουσα Αναμονής (νουβέλα) Λευκωσία 1973, 7. Δαυλός (ποίηση) Λευκωσία 1975,
8. Μετά (ποίηση) Αθήνα 1978, 9. 8. Ιλισσός (ποίηση) Αθήνα 1986.
¨………….Τις φυτεμένες από χρόνια και χρόνια πέτρες της αυλής τις περιποιηθήκαμε
ακόμη και με τα δάχτυλα: σκουπίσαμε τη λάσπη, τα αχυράκια, φυσήξαμε τη σκόνη,
τις πλύναμε και φάνηκε το αρχικό τους σχήμα, το αρχικό της χρώμα που τα σάπια
φυτά, το επίστρωμα της λάσπης είχε αλλοιώσει. Καθαρά τώρα διαγράφεται το
γεωμετρικό σχήμα της πέτρας: στρογγυλές, τετράγωνες, τριγωνικές ή και με
ακαθόριστα σχήματα, μικρές μεγάλες, τραχειές ή λείες μας δείξανε το πρόσωπό τους
το αιώνιο. Πρόσωπο που το έπλασαν τα χέρια του προπάππου και παππού μας.
Τώρα πια ακούμε το μουλάρι να κροταλίζει τις μυτερές οπλές του στους λιθόστρωτους
χώρους. Περιμένουμε τον Παππού καβάλλα στο μουλάρι του να ξεπεζέψει μπροστά
στα σκαλοπάτια, που δεν είναι πια χορταριασμένα, να ξεφορτώσει στο μικρό αλωνάκι
που δεν είναι πια άβατο κι αφιλόξενο…….¨
Απόσπασμα- Επίλογος από το πνευματικό της έργο ¨ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ – ΚΩΣΤΑΡΙΤΣΑ
(ΔΙΧΩΡΙ) ΟΡΕΙΝΗΣ ΔΩΡΙΔΑΣ¨
Θερμά συλλυπητήρια στον σύζυγό της κ. Παναγιώτη Παττίχη και στους αγαπημένους
της.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΡΙΑ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΤΤΙΧΗ